Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Rocznica

Kiedyś, pewnego dnia
Pewien człowiek zaczął płakać.
Płakał i nikt go pocieszyć nie umiał.
Kobieta, którą kochał-
Bez słowa- odeszła.
Nie umiał znaleźć -pocieszenia w słowach.
Nie umiał znaleźć -sensu w życiu.
Nie umiał już -innej pokochać.
Nie umiał już -z ludźmi żyć.
Wyszedł raz z domu i
nigdy nie wrócił.
Odpłynął łódką daleko od lądu.
Lecz pozostawił po sobie wielki ślad.
Jego rozpaczliwe łzy,były
tak głębokie,
że woda stała się słona,
słońce przybrały barwy pomarańczowe-
o zachodzie słońca.
Gwiazdy nie mrugają lecz
zaczęły łkać.
Księżyc-wychodzi tylko nocą.
Chmury zaczęły płynąć,
Czas zaczął przemijać,
Wiatr się denerwuje,
Liście zaczęły opadać,
Zima mrozem świat obdarowywuję,
A kiedy wszystko zaczyna rozkwitać.
-znak- że miłość się zbliża.

autor

Madzior_eK

Dodano: 2007-01-07 22:00:46
Ten wiersz przeczytano 571 razy
Oddanych głosów: 3
Rodzaj Wolny Klimat Romantyczny Tematyka Miłość
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »