Z Rodziną dobrze (ale) na FOTOGRAFI

.....troche wiary......

Niesiesz sztandar szklany
Z wytatuowanym graffiti…
By świat Cię zauważył
Gdy przez środek idziesz ulicy
Pokruszone Twe dłonie
Podkulone nogi od bicia…
A tłum odwraca głowę…
Gdy dostajesz pręgi od ojca alkoholika!

Sztandar w górę, jeszcze wyżej
Poddać się nie możesz…
Jeszcze kawałek, do szczęścia coraz bliżej!
Mimo iż zakrwawione dłonie

Matka Twoja was zostawiła
Ty byłaś ta niechciana
Przez chwile tylko Twoją była
A później odeszła a Ty ‘mamo’ zostań! wołałaś…

Wygrałaś swoje marzenia
Zakończyłaś tułaczkę – garstka lepszego życia
Znikły niepowodzenia
Od kiedy nie ma ojca alkoholika…

Poniosłaś swój sztandar na wyżyny
Choć kamieniem w Ciebie rzucano
Masz wykształcenie, kochającą rodzinę
Teraz do Ciebie wołają mamo!

autor

TANIEC_SMIERCI

Napisany: 2006-08-13 Dodano: 2006-08-13 00:01:51

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie