Rodzinne śniadanie

Otwieram serię 4 wierszy pt. Jak to wygląda z innej strony - oto pierwszy

Dzwonił ktoś z rana, niespodziewanie
Dlaczego nie na komórkę?
W słuchawce głosik dziewczęcy słyszę
Czy jej poświęcę minutkę

To co ja potem od niej słyszałem
Było tak niedorzeczne
Dlatego później spotkać ją chciałem
By poznać to dziwne dziewczę

Dobrze, że najpierw był ten telefon
Miałem czas trochę ochłonąć
Nim poślubiłem moją Barbarę
Nikt wcześniej nie był mi żoną

Tego dnia myśli głowę trapiły
Roztrząsając całe życie
Czy ktoś mnie nie chce zrobić w balona
Tak sobie mówiłem skrycie

Na to spotkanie poszedłem z tremą
Z trudem rąk drżenie hamując
Ale już z dala, stało się jasne
Nie można prawdzie nie ulec

Była jak kopia mojej córeczki
I bardzo podobna do mnie
Całkiem spokojnie mi wyjaśniła
Opowiedziała o mamie

Nie chciała kasy – nic nie żądała
Lecz poznać chciała rodzinę
Ale nie będzie się naprzykrzała
Nie chce mi popsuć opinie

Wieczorem żonie z całej tej sprawy
Dokładnie relację zdałem
I zostawiłem by przemyślała
Rano odpowiedź dostałem

Wkrótce przy stole jedząc śniadanie
Siedziała cała rodzina
Moje dwie córki, kochana żona
I ja – u boku syna

Wszystkim gościom będę wdzięczna za komentarze i uwagi

autor

Adelaa

Napisany: 2015-06-21 Dodano: 2015-06-21 15:25:49

Ten wiersz przeczytano 1116 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie