Romantyczna medytacja
Biegnąc po nutach do źródła miłości
poprzez myśli na skrzydłach wieczności
podróż odbywam w głąb samego siebie
siedząc w pokoju częscią duszy w niebie
gonię myślami dzieje dawno przeminione
odkrywam proste prawdy i obietnice
spełnione
idę po nutach w światła stronę piękną
starając się odkryć tajemnicę odwieczną
w spokoju i ciszy serce światłem się
staję
miłość mnie przytula sama siebie daję
prawdę pokazuje i błogością otula cudną
świat zdejmuje powłokę iluzji złudną
i tam gdzie człowiek prawdę zna już o
sobie
w cudnej spokojnej ciszy zanurzyć się
mogę
tam gdzie już żaden lęk serca nie sięga
zaczyna sie raj a kończy ziemska udręka
Komentarze (31)
Bardzo ładny wiersz, trafne przemyślenia.
:)
zanurzyłem sie w Twoje medytacje
i romantycznie rozmarzyłem w ciszy i ...
Witam. Pięknie napisany wiersz i prawda. Pozdrawiam
Ladnie:)
po prostu...pięknie..:) pozdrawiam :)
Podróż do raju..hm...ciekawa...Pozdrawiam.
Ciekawe medytacje-:) Pozdrawiam.
Pięknie:)
Ładnie, wyciszony wiersz o życiu:))
w spokoju i ciszy serce światłem się staję
miłość mnie przytula sama siebie daję
ponieważ nie ma tu interpunkcji te dwa wersy odbieram
dwojako, może to i lepiej
jeśli serce ma być światłem, wówczas na końcu bez
ogonka, w drugim raczej na pewno
ładny wiersz, a jaki jest raj, możemy tylko gdybać...
Bardzo ładny, refleksyjny wiersz. Pozdrawiam
Serce najlepszym drogowskazem ,nie da się go
oszukać.Jaro przyjemnie u Ciebie:)).pozdrowienia:)
Piękne.
Niczym bilans przemijającego życia.
Chylę głowę.
i tam gdzie człowiek prawdę zna już o sobie
w cudnej spokojnej ciszy zanurzyć się mogę
tam gdzie już żaden lęk serca nie sięga
zaczyna sie raj a kończy ziemska udręka
autor
subtelny romantyczny
pozdrawiam:)