Romantyczne cząstki
Walka z tym co z miłości
by zachować nasze
to spokój niech natchnie drogę połówką
która w wspomnieniach
zdobi aż sercem obok jesteś
on zabłyszczą w kontakcie
z mocą chwili nieba
my to może magia przy rozmowie
niech się dzieje czarodziejskość
co woła wszystko
to taka tylko podróż
jawiąc wolną wole może
jak bohater w mdłym świecie
ma życie co zimną prowadzi grę
wieczność i potęgi
lecz lubi twe ciepło darem wiesz
rwąca rzeka nad nią pochylone drzewo
jakby jeszcze uniesienie wiatrem
też doczesność
tutaj w czarno białym świecie
i w górze anioł spotkania szeptów
takich co nie boją się
szlachetnych drobiazgów widząc ciemność
autor
Damahiel
Dodano: 2016-11-14 10:15:42
Ten wiersz przeczytano 933 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
Powiało tu romantyzmem ,ale trudno pokleić to w
całość.Pozdrawiam .
Romantyzm w całej okazałości
Rozmarzenie i miłość. :)
Szalejesz z pisaniem,
a ja nic nie czaję :)
Podoba mi się Pozdrawiam.
Piękne romantyczne cząstki...
pozdrawiam słoneczkiem:)
Ładny, ciekawy przekaz! Pozdrawiam!
rozmarzone cząstki :)
jak dwie cząstki jabłka:)
Dwoje zakochanych ludzi to takie dwie romantyczne
cząstki.
Pozwolę sobie za weną:)
Ładny, tytuł super
Pozdrawiam i dziękuję:-)
podoba mi się
miłego dnia :)
wędrujemy z nią do końca,,pozdrawiam :)
nostalgiczny wiersz.
ciemność nie przeraża cz esto w miłości jest
bezpieczną ..