Romantyczne cząstki
Walka z tym co z miłości
by zachować nasze
to spokój niech natchnie drogę połówką
która w wspomnieniach
zdobi aż sercem obok jesteś
on zabłyszczą w kontakcie
z mocą chwili nieba
my to może magia przy rozmowie
niech się dzieje czarodziejskość
co woła wszystko
to taka tylko podróż
jawiąc wolną wole może
jak bohater w mdłym świecie
ma życie co zimną prowadzi grę
wieczność i potęgi
lecz lubi twe ciepło darem wiesz
rwąca rzeka nad nią pochylone drzewo
jakby jeszcze uniesienie wiatrem
też doczesność
tutaj w czarno białym świecie
i w górze anioł spotkania szeptów
takich co nie boją się
szlachetnych drobiazgów widząc ciemność
autor
Damahiel
Dodano: 2016-11-14 10:15:42
Ten wiersz przeczytano 934 razy
Oddanych głosów: 36
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (33)
:)
Piękne te rozmarzone cząstki, nie ma co się ich
bać...niech nami zawładną, niech zabłyszczały z cheilą
nieba...pozdrawiam serdecznie, dzięki za wgląd, mój
plusik zostawiam
Spacerujesz po krawedziach milosci zagladajac w
zakamarki jej duszy a robisz to tak delikatnie, ze
musialem przeczytac jeszcze raz. Pozdrawiam