romantycznie
Przesyłam małą stokrotkę
co skromnie patrzy do nieba.
Wygrzewa w majowym słońcu,
zatańczy co wiatr wyśpiewa.
Wsłuchuje w szelest listowia,
upaja zapachem czeremchy,
zastyga w bezruchu zdziwienia
gdy księżyc nadchodzi w swej pełni.
autor
piguła
Dodano: 2007-05-14 15:22:53
Ten wiersz przeczytano 587 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
uwielbiam zachwyt nad łąką i jej darami...:) to takie
subtelne;)