Romek i Tomek

Romek z Tomkiem to para całkiem niedobrana,
Przeszkadzają wciąż sobie od rana do rana.
O ich różnych zwyczajach takie chodzą wieści,
Że jak żyć mogą wspólnie, w głowie się nie mieści.
Trybu życia swojego zmieniać wcale nie chcą
I różnymi drogami obok siebie drepcą.

Jeden stale się lęka, drugi się nie trwoży,
Śpiewa pierwszy, gdy drugi do snu się ułożył.
Kiedy jeden baluje, drugi ledwo człapie,
A gdy ten się ożywi, tamten dawno chrapie.

Jeśli muszą omówić jakąś ważną sprawę,
Niezłą z samym spotkaniem miewają zabawę.
Bo gdy przyjdzie uzgodnić odpowiednią porę,
Jeden wolałby rano, a drugi wieczorem.

U jednego się cieszy coraz większym wzięciem
Wschód słońca oglądany jeszcze przed zaśnięciem,
U drugiego przeciwnie, od dawna jest w modzie
Wstawać jeszcze przed świtem, a spać o zachodzie.
Na zmianę przesypiają dzionek prawie cały.
Tak wygląda dwustronne przeginanie pały.

autor

poniwiec

Dodano: 2009-07-06 00:00:03

Ten wiersz przeczytano 4491 razy

Oddanych głosów: 47

Rodzaj Rymowany Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie