Róża
przemija wszystko
Purpura tronu jest płomieniem
Róży co jeden dzień olśniewa,
Dopóki krążą w jej łodydze
Soki dające życie: później
Ściemnia nagle płomień
Przytłumia go i gasi z wolna
Kolory róży, która więdnie
I zasmucona gubi płatki
nadzieja na przyszłość
autor
jarkow
Dodano: 2005-06-04 14:16:24
Ten wiersz przeczytano 931 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.