Żelazna kurtyna

Sidła niemocy strach, tęsknota,
myśli tysiące, ból przeplatany
z rozkoszą wspomnienia budzą pożądanie,
teraźniejszość podpowiada rozsadek.

Snajper namierza ofiarę
pocisk doznań przeszywa całe ciało.
Odcina myśli, zatapia codzienność
żelazna kurtyna opada.

Zostaję w pułapce, ogromna pustka
krzyk którego nikt nie słyszy.
Za słabe ramiona by podnieść żelastwo,
małą szczelinę zostawię by żyć jakoś.

autor

ida19

Napisany: 2015-12-09 Dodano: 2015-12-09 19:30:50

Ten wiersz przeczytano 551 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie