Rozchmurz się
Usiadł pod chmurą ołowianych myśli,
ciężkich, że trudno unieść siłą ducha,
lecz znalazł chwilę by duszę oczyścić
i w przekaz serca spokojnie się
wsłuchać.
Gdy wyobraźnia klapki przypnie oczom,
a strach nadzieję bezlitośnie grzebie,
myśli ze sobą bój zacięty tocząc,
sprawią że człowiek ucieka od siebie.
Potrzeba wrócić, by zajrzeć pod skórę,
lęk odrzucając - sięgnąć woli własnej,
żeby tą ciężką, ołowianą chmurę,
rozbić na mniejsze, jasne i pierzaste.
Takie gdy nawet na głowę opadną,
to siłą ducha łatwiej jest postrącać,
nie mają mocy by pociągnąć na dno
i wkrótce serce znów jest pełne słońca.
Komentarze (61)
Domyślam się , że chciałeś napisać do rymu "ciężkich,
że trudno unieść siłą ducha"
Mądrze piszesz karacie.
Jak zwykle świetny wiersz Karatku:)
Dobrej nocy życzę:)
Mistrzowski wiersz i swietny przekaz pozdrawiam
Dobry wiersz - trzeba rozbijać chmury :))
Popraw:ta na tę chmurę :))
Wspaniały wiersz i wspaniała rada. Ciężką ołowianą
chmurę trzeba rozbić. Pozdrawiam.
Bardzo ładnie Karaciku:)
Z piękna refleksją:)
Pozdrawiam cieplutko :)
Wspaniała rada na zmartwienia i kłopoty, które ciężką
chmura przyciskają czasami do ziemi. Ciekawie
poprowadzony wiersz z optymistyczna puenta. Zycze
tylko tych małych pierzastych chmurek na Twoim niebie.
Pozdrawiam serdecznie.
Ja już rozdmuchałam swoje czarne chmury
pozdrawiam :)
Dziękuję Zosiak i Krzemanko!
Cóż - nadzieja jest ..... piękna.
Pozdrawiam z uśmiechem.
Z przyjemnoscia czytalam karacie :)
Pozdrawiam:)
:)
Ładna refleksja rozbudzająca wyobraźnię czytelnika.
Miło było przeczytać:) Pozdrawiam:)
Jak zawsze pięknie podana refleksja.
Wers wskazany przez Zosiak, również zwrócił moją uwagę
i podoba mi się jej sugestia. Miłego wieczoru.
Albo
to siłą ducha łatwiej jest postrącać