Rozchmurz się

Usiadł pod chmurą ołowianych myśli,
ciężkich, że trudno unieść siłą ducha,
lecz znalazł chwilę by duszę oczyścić
i w przekaz serca spokojnie się wsłuchać.

Gdy wyobraźnia klapki przypnie oczom,
a strach nadzieję bezlitośnie grzebie,
myśli ze sobą bój zacięty tocząc,
sprawią że człowiek ucieka od siebie.

Potrzeba wrócić, by zajrzeć pod skórę,
lęk odrzucając - sięgnąć woli własnej,
żeby tą ciężką, ołowianą chmurę,
rozbić na mniejsze, jasne i pierzaste.

Takie gdy nawet na głowę opadną,
to siłą ducha łatwiej jest postrącać,
nie mają mocy by pociągnąć na dno
i wkrótce serce znów jest pełne słońca.

autor

karat

Napisany: 2014-09-10 Dodano: 2015-04-19 20:38:02

Ten wiersz przeczytano 2181 razy

Oddanych głosów: 56

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie