Rozłąka
Męką piekielną z tobą jest rozłąka,
w której się czuję jako ślepiec w mroku.
Choć słońce jasne w ciemnościach się
błąkam,
nie mogąc dostrzec jego blasku wokół.
Lecz cóż mi po nim gdy jesteś w oddali,
a ze mną ona, tęsknota niemała.
Co w sercu ogniem piekielnym mnie pali,
jakoby duszę wypalić mi chciała.
Komentarze (52)
ooo... ale pali... już chyba nie da się bardziej
wyrazić tęsknoty...
Tęsknota wpisana jest w miłość,
chociaż czasem bardzo boli.
Pozdrawiam.
Gdy czytam ten wiersz, to sobie myślę: jak dobrze, że
mnie to nie dotyczy.
Tęsknota ma duże oczy .Świat jest pełen piękna, kiedy
w Twoim sercu jest mnóstwo miłości... Pamiętaj o
tęsknocie, o sercu Ci bliskim.
Wow! piękny!! subtelny i delikatny jak muśnięcie
skrzydełek motyla+++++++
Pozdrawiam i życzę spokojnej nocy:)
Dużo uczucia, pięknie opisane... widać miłość wielka,
skoro tęsknota tak boli... Fajny wiersz!
Byłabym wniebowzięta, gdyby dla mnie napisał ten
wiersz on.
Sotku, takiej miłości tylko pozazdrościć...
Pozdrawiam serdecznie:)
Dramatycznie ujęty smutek rozłąki, chyba jestem
gotowa pospieszyć z pierwszą pomocą. :) Pozdrawiam.
Sotku rozłąki są straszne, gdy ukochana daleko. Wiersz
bardzo smutny. Pięknie potrafisz Czytelnika rozczulić,
jeśli o mnie chodzi - udało się!
Pozdrowionka przesyłam:)))
"a we mnie hula tęsknota niemała"
Hulaj, braci, fajno!
(z piosenki lwowskiej)
Owszem, podkreślona podwójną linią tęsknota i nawet
rozpacz w czasie rozłąki. Rymy niezłe.
miłośc tęsknota i smutek rozłąki
Chciałabym Cię przytulić Sotku,znam taką
tęsknotę:)Piękny
wiersz!!!!+++
Z ekspresją i rozdartym sercem.Pięknie i już...
...znam to uczucie,pięknie je opisałeś...