Rozłąka

Czas rozłąki to ciężka próba dla zakochanych
Każdy dzień jest męczarnią jakże wielką
Tęskne bicia serc słychać na krańcu świata
Usta szukają ust do płomiennych pocałunków
A ciała wyciągają ramiona po dziką rozkosz
Dłonie trafiają w pustkę zimną i jakże obcą
Oczy nie znajdują odbicia w oczach kochanych
A stopy pod zimną kołdrą nie znajdują ciepła
Ciało zapada w sen przerywany westchnieniami
Przebudzenie jest nadzieją na bliskie spotkanie
Upływające dni ciągną się niemiłosiernie długo
Aż wreszcie przychodzi Ten Dzień cudowny
Kiedy wpadamy z dzikością sobie w objęcia
Usta wpijają się w usta o jakże spragnione
Ciała splecione w uścisku pulsują pożądaniem
Świat cały wiruje nad nami w cudnym tańcu
Zatracamy się w sobie i rozkoszy nie ma końca
Mówimy sobie potem że już nigdy więcej
Nigdy więcej nie pozwolimy na taką rozłąkę
Która zdaje się być dla nas całą wiecznością.......

Moja tęsknota nie zna granic

autor

Aga_52

Napisany: 2005-08-24 Dodano: 2005-08-24 21:18:18

Ten wiersz przeczytano 619 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie