Rozmawiam
Bardzo często
rozmawiam z Bogiem
nie wiem sam
jak to robię
nie poskąpisz miłości mi
którą w sobie masz
nigdy nie zawiedziesz
a często zawodzę ja
wołam
przybądź
czekam na rozstaju dróg
tu jest stary pniak
znajdziesz mnie
spojrzałem w górę
ujrzałem jasność
Jestem
przecież wołałeś
siadaj Panie proszę
poświęć trochę czasu
słucham
chciałem tylko podziękować
za okazanie serca
mojej bratowej i bratu
ach drobnostka Waldi
przecież kocham wszystkich
nie musisz mnie wołać
zawsze
Jestem obok Ciebie
Komentarze (22)
Z Bogiem zawsze warto rozmawiać. Nie w tłumie, lecz
osobiście. Posłucha, podpowie, ostrzeże.
Nie prosić, tylko dziękować za wszystko co
nas dobrego spotkało. Uderzyć się
w piersi za swoje błędy i wyciągnąć wnioski.
Więcej ich nie popełniać. Moim
zdaniem, taka jest najprostsza droga do Pana Boga.
Fajny wiersz. Pozdrawiam. Spokojnej nocy ;)))
Witaj Waldku:)
Zawsze pamiętasz o bliskich:)
Pozdrawiam:)
Taka rozmowa jest potrzebna a Twoja jest piękna i
wyjątkowa:)pozdrawiam cieplutko:)
Waldi, dajesz wspaniały przykład rozmowy z Bogiem.
Piękna i wzruszająca jest Twoja rozmowa. Ważna jest
skromność, nie prosisz o nic dla siebie, ale z
wdzięcznością pragniesz dziękować za dobrodziejstwa
innych.
Jakie to wzruszające.
Pozdrawiam serdecznie i zapraszam.
Każdy wierzący rozmawia z Bogiem, tak myślę. Ty to
piszesz w swoich wierszach i pięknie :)
Dobrej nocy Czarodzieju :*)
i ja - tak jak Zosiak :) Pozdrawiam.
"Bardzo często
rozmawiam z Bogiem"
Ja też.
Pozdrawiam.