Rozmowa z Bogiem

Moi kochani
spotkałem Boga na drodze
modlitwy swoje Jemu powierzam
w szczerej rozmowie
o zrozumienie i pokój na świecie proszę
przecież ludzie żyją w biedzie

zaprosiłem do gospody
spojrzałem w Jego oczy
mimo wielkiego szacunku
proponuję puchar
winnego trunku
nie wzbraniaj się Panie
proszę tylko o wysłuchanie

i pytam jak to się stało
że niebo nam grzesznikom otworzyłeś
piękno świata stworzyłeś
pokazałeś
jak drugiego człowieka szanować
by wierności przykazaniom dochować

Panie spójrz
ludzie klękają gdy się podnoszą
bluźnią obmawiają rany rozdzierają

czy nie męczy Ciebie ich utyskiwanie
i nadmiar szyderczej pokory
skromność ludzka nie dorówna Ci Boże

dałeś nam rozum i wolną wolę
a ja pragnę żyć pod Twoim parasolem
dlatego patrzę na życie z radością
naucz mnie by miłość Twoja
była wizytówką moją

wychyliłeś puchar podziękowałeś
i w dalszą drogę się wybrałeś
pomagać ludziom

Autor Waldi

autor

waldi1

Napisany: 2016-11-22 Dodano: 2016-11-23 00:00:46

Ten wiersz przeczytano 795 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie