Rozmowa Immanuela kanta z Bogiem
Ludziom
Jak Prometeusz
zstąpił ze szczytów.
,,Ja jestem Bogiem!!
Nie widzę zachwytów"
,,Ja was stworzyłem
wraz z aniołami
z tymi lasami
z tymi górami"
Lecz stanął jeden odważny
z głosem jak kryształ
,, Hej Boże!
Gdyby nie Człowiek
Ty byś nie istniał!"
,,Bo czy byś istniał
w zwierzęcych myślach?
w szmeru potoków?
zielonych liściach?"
,,Tak mówiąc szczerze
To panie Boże
Jesteś w tym wszystkim
bo JA w to wierzę"
To my sprawiamy
że pod chmurami
wszystko jest Bogiem!
Nic ponad nami.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.