Rozmowa z wiatrem
Rozmowa z wiatrem
O!! hej nie zauważyłam ciebie
smagnąłeś mnie w policzek
no...no flirciarz z ciebie,
wiesz że lubię twoje towarzystwo
a co?
chcesz mi coś powiedzieć
a... pytasz co słychać?
nic ciekawego ,u mnie smutek gości
cooo?
mówisz że go zabierzesz
naprawdę?
jak ot tak z grzeczności
bierz go, nie będę miała złości
a co u ciebie?gdzie gnasz?
o...niesiesz halny w góry
to dobrze zabierz mój smutek
niech popatrzy z wysoka
jaki to on jest ponury
wracając wpadnij to pogadamy
będę czekała ,przecież dobrze się znamy
wiesz że tęsknię...
za leśnymi naszymi spacerami
bo wtedy...
smutek rozwiewasz między gałęziami.
Emilia Konicer 12.05.21013r.
Komentarze (34)
Przyjemna rozmowa z wiaterkiem. Jak jest letni,
wówczas jest przyjemny, jednak czasami potrafi mocniej
zawiać. Można by nad wierszem lekko popracować. Np.
interpunkcja, zazwyczaj stawia się jeden lub trzy
wykrzykniki, po nich wielka litera. Mam nadzieję, że
moje drobne uwagi nie urażą Autorki. Pozdrawiam :)
Pięknie rozmawiasz z wiatrem. Dobry temat wiersza.
:)
Bolesławie mixitup Aludog dziękuję za odwiedziny:)))
Kurcze ! ale się wczułem !
Świetnie przedstawiłaś rozmowę z wiatrem ;)
Wiej, owiewaj delikatnym strumieniem:))))
Lepiej z wiatrem..pozdrawiam pięknie
Dziękuję Wam bardzo i mogę tylko powiedzieć dobry
wietrze wiej:)))
Iść z wiatrem zawsze łatwiej niż pod wiatr, stąd warto
zadbać o jego względy.
Fajny kumpel:). Pozdrawiam
dobre ciepły wiatr - piękny wiersz...
pozdrawiam:-)
Uroczy wierszunio.Najlepszy jest taki letni i
ciepły.Pozdraswiam
w taki wiatr mogłabym polecieć jak listek-piękny
wiersz:))
Bardzo ładny wiersz, bardzo :))))))
Dziękuję i niech dobry wiatr poniesie wasze marzenia a
smutki odpędzi:)))
Dzień dobry. Dołączę do komentarza najdusi. Miłego
dnia.