"Rozmowa z wiatrem"
Wietrze, co po polu gnasz
Ty, co każdy zakamarek
tego świata znasz.
Powiej mi, czy jest gdzieś ktoś,
co na imię ma czas.
Przywiej mi, choć namiastkę jego
bo w tym zagonionym świecie
wciąż mi brakuje swego.
Powiedz mi jeszcze
gdzie mogę go znaleźć?
Pod jaka postacią się skrywa?
Czy można go kupić?
Czy zapracować?
A może wystarczy sięgnąć po niego
by odtąd na zawsze
był w każdym z nas.
Abym go miał na miłość i sen
żeby me życie znów miało sens.
Przywiej mi, więc
mój wietrze szalony.
Ukryj go w lesie moich trosk.
Bym, choć przez chwilę
o nich zapomnieć mógł
autor
kaczor 100
Dodano: 2014-04-12 10:06:02
Ten wiersz przeczytano 1469 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
ładnie piszesz kaczorku
Niech Ci przywieje dużo radości:-) :-) . Pozdrawiam
kaczorku
a ja żyję sobie w spokoju,
w czasie jest baterii brak
i w mym życiu jak na polu,
słychać jak już w polu sieją mak
Pozdrawiam serdecznie
Podoba mi się Twoja rozmowa z wiatrem-
Dziękuję za wizytę przy mojej refleksji.
Pozdrawiam
wietrze wiej rozwiej smutki
będzie lżej
pozdrawiam
Bardzo ciekawa jest Twoja rozmowa z wiatrem i szukanie
czasu którego ciągle nam brakuje bo tak szybko mija.
Dziękuję za wizytę i cieplutki komentarz. Pozdrawiam
bardzo serdecznie i cieplutko.
Bardzo ciekawa jest Twoja rozmowa z wiatrem i szukanie
czasu którego ciągle nam brakuje bo tak szybko mija.
Dziękuję za wizytę i cieplutki komentarz. Pozdrawiam
bardzo serdecznie i cieplutko.
Melodia wiatru wsłuchać się w nią to sama
radość..POZDRAWIAM Z PODMUCHEM CIEPŁEGO WIATRU.