Różowa sukienka

Przegrałam
swoje życie,
grając przy wielkim
drewnianym stole
z Cierpieniem
w karty.

Oddałam
swoje życie
w białe dłonie
pięknego Smutku,
który zniewalał
uśmiechem.

Podzieliłam się
swoim życiem
z Niespełnioną Miłością,
za którą poszły
dumnie
Łzy i Ból.

Nie zauważyłam
stojącego nieopodal
Szczęcia, któremu
towarzyszyła Radość
w różowej
sukience...

"Przegrałam z Niebem... Teraz muszę sama dalej Żyć!"

autor

Agusiaczek

Dodano: 2006-10-01 14:08:57

Ten wiersz przeczytano 882 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie