Rozpacz
Kocham Cię tak bardzo!
Aż czasem się boję,
Że mi serce pęknie,
Gdy widzę nasz los!
To nie tak miało być...
Mieliśmy we dwoje
Zdobywać szczyty świata,
Gnać po pełen trzos!
Mieliśmy być szczęśliwi,
I pełni radości!
Wolni, bez trosk, rozterek,
Dla nas cały świat!
A tymczasem jesteśmy
Przybici do ziemi,
Przygnieceni przeszłością,
Zatrzymani w snach...
A w moim biednym sercu,
Tak pełnym miłości,
Nie ma już tyle miejsca
Ile było wprzód,
Bo część jego zajęła
Wściekłość i nienawiść,
Smutek, rozgoryczenie
I niewiara w cud...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.