Rozpad więzi rodzinnych w...

We wspomnieniach wciąż maliny
Które zachłannie spijałem z Twej dłoni
Obraz wspaniale pięknej dziewczyny
Dotyk ust Twych na mej skroni
Promienie słońca palące w plecy
Wiatr rozwiewający Twe ciemne włosy
Świat uczuć jakże dziecięcych
Gdy piliśmy nektar z porannej rosy
Wiliśmy wianki z śnieżnego rumianku
Wkładaliśmy nawzajem we włosy
Patrzyliśmy na wschód słońca o poranku
Przemierzaliśmy w lesie wrzosy
Teraz gdy otwieram rano oczy
Spoglądam w Twoją stronę
Nie dam się niczym zaskoczyć
Wiem że to już skończone
Minęły szalone czasy
Popadliśmy w rutynę
Kiedyś my byliśmy domem
Dziś dom to budynek

autor

michal89216

Dodano: 2007-12-22 13:31:39

Ten wiersz przeczytano 1004 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie