Rozpad złudzeń....

Dla tych wszystkich, którzy łudzili się, że ta miłość się spełni....

Świat powoli się rozpada, malutkimi kroczkami się oddala...
Ode mnie, od radości życia, od nadziei, wiary, która
Ponoć góry przenosi, a przenosi w inna rzeczywistość...
W szarą , brudną, zgniłą, pustą, beznadziejnie niczyją...
Niechcianą, obdrapaną, chęciami wybrukowaną...
Bez spełnienia, bez złudzenia, krwią poplamioną...
Czuję pustkę, dławię się nią, czuję, że się uduszę...
Nie łapię powietrza bo nie ma go wcale...
Ty nim byłeś, ale się rozprysłeś, rozpierzchłeś, znikłeś...
Nie ma cię i to jest prawda wielka...
Nie mam już złudzenia...

autor

Ilonkaj

Dodano: 2006-07-14 19:54:43

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie