Rozpamiętywania
chcę znowu rozczesywać włosy
na ciepłym wietrze
posadzić kwiaty w ogrodzie
herbaciane róże twoje ulubione
niebu postawić w otwartym oknie
kwitnące peralgonie
tańczyć boso po szkle
wsluchiwać się w dzwonek do drzwi
który zawsze budził tęsknotę
za twoim głosem
autor
Mirabella
Dodano: 2016-01-27 11:23:43
Ten wiersz przeczytano 934 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (14)
++ :))
Ładny wiersz:)
Czuję smutek
Pozdrawiam
nic nie jest przesadą bo to jest szkło pancerne ..
nierozdrobnione .. powiedzmy tafla ii kwestia
interpretacji ..
ładny wiersz .. tańczyć na szkle .. wsłuchiwać się w
dzwonek i tęsknota za jego słowem ..
"tańczyć boso po szkle"
Wszystko bardzo romantycznie spisane.
Z tym tańcem "boso po szkle" to jednak trochę przesada
- można się skaleczyć. Chyba, że ukochany ma potem
peelki opatrywać rany.
Pozdrawiam
Miło przeczytać było...
+ Pozdrawiam serdecznie
Bardzo mi się podoba ten wiersz pełen tęsknoty
romantycznie, ale wiele jeszcze przed
peelką,,,ciekawie :}
bardzo obrazowo i sugestywnie, podoba mi się :-)
Podobno chciec to moc, wiec moze jest jeszcze jakas
nadzieja. Serdecznosci
może jeszcze wrócić?
pozdrawiam:)
ładnie...
szkoda, że to w czasie przeszłym, szczególnie ten
dzwonek
Przyjemne rozpamiętywanie. Szkoda że minęły te piękne
chwile, ale dobrze że się przydarzyły peelce. Miłego
dnia.