Rozrzuceni
Z tęsknoty do K.W.A.
Pustkę czuję w sercu swoim
Wypełnionym smutkiem po brzegi,
Nie wiem, co płynie w sercu Twoim;
Gorąca lawa, czy też lawinowe śniegi…
Goryczy mam posmak na ustach,
A słodkości chcę poczuć Twój nugat;
Pustkę czuję w sercu swoim
Otwartym, jak biały kwiat lotosu;
Ciebie wypatruję wzrokiem sokolim,
Gdyż wabisz mnie lekką nutką głosu.
Obsypany chcę być cynamonu zapachem,
Zamkniętego w Twej postaci flakonem;
Choć słyszę słowika w kwiecie Twoim,
Pustkę czuję w sercu swoim;
Wypełnijmy dzielącą nas przestrzeń,
Ciepłem dotyku, nim skończy się jesień.
05.10.2008
autor
Fabriano
Dodano: 2008-10-06 00:10:43
Ten wiersz przeczytano 423 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Pozwolę sobie wyrazić moje zaskoczenie bowiem
zauważyłam tu jakości pogorszenie, za dużo tego "serce
moje, serce twoje" to się za często powtarza i mnie
np. razi, spójrz na wiersz po kilku godzinach, na
pewno zauważysz, że coś piszczy.