Rozstanie

Twój samotny spacer
I mój
Myśli skierowane z jesiennym
deszczowym wiatrem
w niewłaściwą stronę
Westchnienie tęsknoty
co wprawia w drgania uschnięte liście
Stanęłam
na drodze bez właściwego fundamentu
na wahadle afektów
z kalejdoskopem w sercu
rozwichrzonym odbiciem w stawie
i pooraną bruzdami dłonią
Oziębły oddech przestrzeni dmie na lica
przypomina
mozaikę przeszłości
a w niej nasze uśmiechy
spojrzenia zwrócone ku sobie
i niezachwiany płomień
zrodzony ze wspólnoty uniesień
odchodzący w karty historii
A my
dziś i współcześnie
na odrębnych ścieżkach
grząskich od cierpnienia
opuszczeni podążamy
w tajemnicę
która niesie ze sobą przyszłość...

autor

Myszka93

Napisany: 2010-08-19 Dodano: 2010-08-19 15:12:40

Ten wiersz przeczytano 504 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie