Rozstanie
Dla tych którym niesprawiedliwy los zabrał miłość. Ten czas minie, w końcu będziecie szczęśliwi.
Trwamy wciąż w takiej beznadziei
trawmy wciąż w takim obrocie spraw
licząc po cichu że może jednak
na wszystko w życiu znajdziemy czas
I coraz mniej nam czasu zostaje,
odchodzi to, co liczy się.
Życie zabiera raz, raz daje,
lecz czemu teraz zabrało mnie?
Zabrało moje serce daleko,
zabrało poczucie że dobrze jest
i zostawiło tak niewiele,
bo smutek i całą szklankę łez.
To dzień którego tak się obawiam
ten dzień dziś właśnie nastał – ja
wiem…
i mimo, że bardzo się starałam,
zostałam z niczym - tak to jest.
I co mam robić? Powiedz mi!
I powiedz jak mam dalej żyć?
Żyć tak bez serca?
Samotnie żyć?...
W tym obcym świecie
zostało mi nic.
Komentarze (1)
Faktycznie dla osób które cierpią jest ten wiersz.
Fragment "...i zostawiło tak niewiele,
bo smutek i całą szklankę łez." bardzo mi sie podoba!
Wiem jak to jest.