Rozstanie dwojga dusz

Przechodzimy obok siebie jak mgły,
Utopieni w zeschniętej swej krwi,
Brodząc w marazmie marzeń i
Cierpiąc w agonii wydarzeń.

Odeszliśmy od siebie
Tak niepostrzeżenie,
Że błysk w oku wystarczył,
By ciało stało sie starcze.

Błąkam sie jak czarna wrona i
Odcedzona od myśli skonam na
Wiecznym padole bez-nadziei i
Wsiąknę jak biały trup-do ziemi.

Odeszliśmy od siebie,
W pół-oka mgnienie
Że błysk jego wystarczył,
By czas się już dokończył.

autor

Surreal

Dodano: 2006-05-11 00:52:53

Ten wiersz przeczytano 436 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie