rozterki

Przekwitły kwiaty. Lecz dały mi. Radość życia.
Zdjęcia wyblakły. Mam za to. Cudne przeżycia.
Slońce już zaszło. Lecz chłód mnie tylko. Ukoi.
Bo się amnezji. Oraz apatii. Nie boję. Serdecznie
ciebie pozdrawiam.

Ciekawa miniatura. Spodobała mi się. Pozdrawiam.

Sutno... a wspomnienia, gdy miłe - rozjaśniają mrok
przygnębienia (i co ważne) - zawsze je mamy w
zanadrzu. Pozdrawiam.

zwiędły wspomnienia.czas zatracił znaczenie,cisza
panującą i ciemność...jestem pod wrażeniem przekazu
myśli....braw ooo

pięknie :-) krótkie migawki a tyle w nich wyrazu

poruszające mini kocham taką formę pisania,pozdrawiam

Jak na krótki wiersz jeden "ślad" za dużo..Może dałoby
się zmienić? I postaraj się nie mieszać.."Przekwitły
kwiaty..zatarły ślady.."..jeśli w czasie przeszłym
piszesz..Pozdrawiam.. M.

całkiem niezła gra słów ... :)

a po burzy zawsze świeci słońce....... choć nie było w
wierszu burzy, to słoneczka życzę i nadziei na lepsze
jutro....

bardo,bardzo poruszający .Wysyłam uśmiech

,,amnezja", ,,refleksja", ,,apatia", ,,wspomnienie"-
bardzo krótko opisane ale udało ci się zawrzeć w
wierszu to co najważniejsze. Zawsze podziwiam talent
do ,,minimum słów, maximum treści". :)

Pośród życia gierek nie obędzie się bez rozterek.
Pozdro...

......majstersztyk.....słowa....;-)))
lampkę....zawsze można zgasić....ale i
zapalić....pozdrawiam ciepło lisci szelestem.....;-)))