Rozterki

Niezdobyty jak szczyt wysokiej góry,
Jak Mont Everest ,który nieba sięga


Niezdobyty, nieosiągalny, zbyt dumny?
Czy też być może chroni go przysięga?

Jak orzeł ptak królewski pod niebo ,wzlatuje
I wije gniazdo gdzieś wysoko w górze,

Tak moje serce głęboko to czuje,
Nieodwzajemnione uczucie się kruszy ,jak skała co pęka.

Pod wpływem deszczu i wiatru naporem,
Co jak bicz szkocki niszczy twarde skały,

Jak nić tkana słońcem zbyt słaba by przetrwać,
I człowiek staje jakby skamieniały.
Jak żar ogniska gaśnie, gdy go wiatr nie wznieca
Jak płomień świecy migoce kiedy jest zbyt mały,

Tak moje serce w mej piersi łomoce ,
I samotne czeka na Twoje sygnały.

Stęsknione bardzo za Twoim spojrzeniem,
I za spełnieniem tych najskrytszych marzeń

Lecz nie da się wykreślić nagle wszystkich zdarzeń,
Żeby nie zranić i duszy i serca.

A więc zachowam je w sercu głęboko,
I pamięć je zachowa w skrytości swej duszy.

Zaś gdy się otworzy życia wielka księga ,
To znowu człowiek głęboko się wzruszy.

Bo i do tanga zawsze trzeba dwojga,
By równym rytmem dotrzymywać kroku,

I dzielić razem radości i smutki,
Gdy ranek wstaje i dzień się chyli do zmroku.

Tak też i serca nigdy nie zdobędziesz,
Gdy nie poczujesz jego wzajemności,

Bo i uczucie może wtedy przetrwać,
Gdy ciągle podsycany jest ogień miłości.
Więc pozostaniesz w mym sercu na długo,
I będę jeszcze wielokrotnie marzyć,

Bo życie się toczy i daje nadzieję,
Jeszcze niejedno w nim może się zdarzyć..











J

autor

mglawica

Dodano: 2010-01-23 16:08:42

Ten wiersz przeczytano 516 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie