Rozterki
Dobrze być dobrym człowiekiem.
Mieć nawet jakieś zalety.
W lustro móc patrzeć na siebie.
Ale żyć trudniej niestety.
Kiedy tak z życiem się zmagam.
Wiedza co wiąże się z wiekiem,
już wcale mi nie pomaga.
W byciu tym dobrym człowiekiem.
Coraz trudniejsza ta droga.
Niejedne już zdarłem buty.
Lecz wciąż próbuję od nowa.
Gdy inni idą na skróty.
Dobrze być dobrym człowiekiem.
Nawet gdy czasem to boli.
Anioły odetchną w niebie.
Jeśli świat na to pozwoli.
A ja? Nie jestem aniołem.
Układam słowa kalekie.
Pytając. Skąd tu się wziałem?
Pragnąc być dobrym człowiekiem.
Komentarze (4)
ileż tu prawdy, szczerości, skromności... nie iść na
skróty- oto sztuka, starać się być dobrym
człowiekiem... hmmm... jeszcze troszkę podumam nad
Twoim wierszem...
nie ma co się na innych oglądać a być dobrym
człowiekiem trzeba się starać nieustannie
Wybrałeś dobrą drogę, dobrze jest być dobrym
człowiekiem, bo "kto drogi skraca, do domu nie
wraca"...Pozdrawiam serdecznie...
Pozostaje satysfakcją podążania ścieżką pełną swoich
wartości. Z doświadczenia wiem że ci co idą na skróty
też szczęśliwi nie są.