Rozumiem
Rozumiem Cię Kochanie, że tęsknisz i
szlochasz,
lecz nie przepraszaj mnie wciąż za to, że
mnie kochasz...
Wiem też, jakim bólem jest wiedzieć, że
daleko
gdzieś jest Twoja Miłość i na Ciebie tam
czeka...
Rozumiem wszak to wszystko, tę tęsknotę
żrącą,
wszystkie zmysły w człowieku okrutnie
palącą!
Znam ja doskonale smak pustki przy mym
boku,
kiedy wracam powoli do domu o zmroku...
Rozumiem tę samotność, gdy wieczorem w
domu,
o swych wielkich uczuciach mówić nie mam
komu...
Nikt mnie tak nie wysłucha, jak Ty słuchać
umiesz
i nikt tak nie zrozumie, tak jak Ty
rozumiesz!
Rozumiem wątpliwości i obawy Twoje,
lecz wszystkie rozwiejemy, gdy razem we
dwoje
pójdziemy poprzez życie, wziąwszy się za
ręce,
kochając się jak dotąd lub jeszcze goręcej!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.