Rozumiem jego frustrację

Rozumiem jego frustrację
ale nie rozumiem łez
bo nigdy ich nie widziałam.
Stara się być twardy...
... lecz czy naprawdę taki jest?
Jak trudno mu powiedzieć coś miłego
jak w furii rzuca żelazkiem
ja wszystko widzę
on myśli, że przymykam oczy
bo się boję.
Więc czy jeżeli patrzę i widzę jestem odważna?
Rozumiem jego frustrację?
Zakrywam twarz, wychodzę z domu i boję się wrócić?
To jak z tą odwagą?
W pokoju obok
przekleństwa zamiast przecinków
i kiedyś wejdę i powiem
że Ona nie jest szmatą
czxy wtedy okażę
że rozumiem jego frustrację?

autor

shepiska

Napisany: 2005-06-14 Dodano: 2005-06-14 21:18:23

Ten wiersz przeczytano 482 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie