Rumieniec
popr.
Urzekł mnie ogromnie
twej twarzy rumieniec
który zdobił polik
gładki jak jedwabie
może pocałunek
skradł dziarski młodzieniec
podstępnie osaczył
w namiętnej zabawie?
Zawstydzona wzrokiem
słowem, drobnym gestem
przyoblekłaś lico
w woal herbaciany,
może ja przypadkiem
winien temu jestem
za ten ślad na twarzy
czerwienią przybrany
A gdyby tak szata
zdradzała przyjemność
za którą się kryje
pieszczota spełniona
W mig bym rozszyfrował
tajemniczą senność
oraz twarz różaną
w myślach zanurzoną
Rumień się, bo w pąsie
zawsze ci do twarzy
ten rodzaj ozdoby
dziewczynie właściwy
nie jednemu duszę
pięknością rozmarzy
zachwyci fantazję
urokiem nobliwym
autor
mroźny
Dodano: 2009-04-16 01:16:45
Ten wiersz przeczytano 1435 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Rumieniec jest zauważalnym dowodem, że... no
właśnie... że co? Trafiona-zniszczona? :)
Wierszyk płynie jak jedwab muskany delikatnym wiatrem.
niezwykle melodyjnie opisałeś ten rumieniec,
delikatnym piórem
Rumieniec ze skromnością sie brata, a to prawie jak
nie z tego świata.
bardzo ładnie malujesz piękny obraz, ten rumieniec.
delikatny wiersz, pozdrawiam :)
Jesli ula2ula mówi, że bardzo dobry wiersz to nic
więcej od siebie nie dodam.
Dzisiaj dziewczyny to raczej samice, stawiające na
wulgarny zysk przez chcicę. O skromności nawet nie
słyszały, tak się zapomniały. Oby autor miał rację,
nie ja.
Oczywiście, że to jest zaleta i świadczy o skromności
i delikatności kobiety czy dziewczyny a także może być
objawem nieśmiałości a u płci przeciwnej budzi pewno
dokładnie takie uczucia jakie opisałeś w swoim wierszu
czyli bardzo ciepłe.
pięknie o rumieńcu bo zawsze jest gdy przystojny i
wyjątkowy mężczyzna czy to wada? wiersz mówi,, że
zaleta a ja w to wierzę Bardzo dobry wiersz
+Pozdrawiam z :)