Rycerz na białym koniu...

Niby nic...
a jednak...
Niby nic...
a jednak małe kłamstwo...
Niby nic...
a jednak małe kłamstwo które zadało tyle cierpienia i bólu ...
Niby nic...
a jednak , czuję się jakbym nie przeskoczyła muru...
tej przeszkody która nas dzieliła kiedyś...
i dziś znowu jest...
Jest... bo sam ten mur zbudowałeś...
Pewnie nie świadomie... chyba raczej tego nie chciałeś...
a jednak...
każde twoje kłamstwo coraz bardziej dzieli nas od siebie...
Mimo, że Ty twierdzisz że kochasz mnie, a ja że kocham Ciebie...
Czy ta miłość to nie kolejne kłamstwo?
Iluzja nic nie warte, po prostu chamstwo?
By zabawić sie moim kosztem?
Naprawdę ja tego nie wiem...
A Tobie ufać już nie mogę...
Poprostu nie umiem Ci wierzyć...
Bo jak wierzyć w coś co nie istnieje...
Co jest tylko odległym marzeniem...
Myślałam że jesteś jak ten rycerz na białym koniu...
a jednak...
nie...
znów ten sam błąd popełniłam
po prostu za dobrze Cię oceniłam i za bardzo Tobie wierzyłam...
Rycerzy już nie ma...
Kolejny dowód na to...
Wolę cierpieć gdy odejdziesz... niż budować swoje szczęście na kłamstwie...
Im bardziej pusto tym ciężej
ja jednak wiem że ten ból przezwycięże...

Choć bardzo boli nie warto budować szczęścia na kłamstwie...

autor

łasic

Napisany: 2005-12-14 Dodano: 2005-12-14 18:53:25

Ten wiersz przeczytano 1153 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie