W rytmie flamenco
vilanella
Ze strun gitar popłynęły dźwięki,
uroczą tancerkę tłum podziwiał.
W tańcu ukazała swoje wdzięki.
Gdy rodaczka wróżyła jej z ręki,
młodzieniec z Andaluzji to widział.
Znanej melodii płynęły dźwięki.
Przyglądając się pięknej Hiszpance,
stał jak zaklęty, nic nie powiedział.
Ukazała przed nim swoje wdzięki.
Od młodych lat kochała flamenco,
świat w jej oczach powoli piękniał.
Znanej melodii płynęły dźwięki.
Ruchami bioder, kastanietami
kokietowała, a on wciąż podziwiał
zmysłowy taniec, urodę, wdzięki.
Przeżyła katusze, serca męki,
a zdrowy rozsądek się sprzeciwiał,
kiedy ucichły melodii dźwięki,
tancerka ukryła swoje wdzięki.
Komentarze (93)
Uwielbiam flamenco, pełne ognia i zmysłowości.. i
czuję je w tym wierszu.
Pozdrawiam:)
czytać taki piękny roztańczony wiersz to sama
przyjemność - cieplutko pozdrawiam:)
Wyszedł tańczący wiersz.Ciekawe jest poznawanie i
szukanie... Pozdrawiam Cię serdecznie.:)
beorn:)
Jestem ci niezmiernie wdzięczna i dziękuję za wzór,
który będę miała pod ręką. Myślę, że jesienią ten
wiersz 'przerobię' na villanellę. Na razie mam dość
ślęczenia nad nim. Cieszę się, że uratowałam chociaż
wiersz i podobał się tobie i czytelnikom.
Ewo, dzięki za słowa otuchy:))))) Madison, ciebie i
innych komentujących pozdrawiam, jak zwykle bardzo
serdecznie.
Witaj wenusiu...nie uwazam absolutnie, ze Twoj wiersz
jest zly, wrecz przeciwnie jest uroczy, mysle, ze
przemyslisz sprawe i zrobisz z niego villanelle:)beorn
Ci tak pieknie wyjasnil:)Pozdrawiam serdecznie.
Ładne hiszpańskie klimaty. Pozdrawiam, Weno
Przesunęły mi się symbole, powinny być po trzy w
słupkach
A
b
ą
Weno, przedstawiam ci wymogi formalne dotyczące
vilanelli.
Cytuję za wikipedią;
"Vilanelle cechuje kunsztowna konstrukcja, na którą
składa się pięć trzywersowych strof rymowanych w
układzie a b a.
Szósta, ostatnia strofa, zbudowana jest z czterech
wersów w sekwencji a b a a. Układ wersów misi spełniać
sztywne warunki.
Pierwszy wers lekko zmodyfikowany, musi pojawić się
jako trzeci w drugiej, czwartej i szóstej strofie, a
wers trzeci na końcu strof trzeciej piątej i szóstej.
Sens powtórzonych wersów może być zmieniony, natomiast
rym, rytm i brzmienie powinny zostać zachowane."
Zanim napisałem swój wiersz zrobiłem sobie taki
schemat układu rymów.
I strofa A
b
ą
II strofa a
b
A
III strofa a
b
ą
IV strofa a
b
A
V strofa a
b
ą
VI strofa a
b
A
ą
gdzie Wers A i ą powtarza się w całości lub lekko
zmodyfikowanej formie.
Tak wygląda prawidłowa konstrukcja vilanelli.
Ilu zgłoskowy ma być wiersz zależy od naszego wyboru.
Aha, nie mów, że poległaś, bo chociaż nie napisałaś
vilanelli, to stworzyłaś piękny wiersz.
Pozdrawiam. (+)
Podoba mi się. Cieplutko pozdrawiam
bardzo lubię taniec ale wiem ze to tylko obraz
zupełnie innej prawdy - podziwiam - zakonczenie pelne
oczekiwania
Ładnie:)) a Ela dobrze podpowiada.
Dzięki Elu za trafną uwagę. Wiem, że muszę popracować
nad rymami, z którymi sobie nie radzę. Pozdrawiam:)
Wciąż przegryzam formalne wymogi villanelli. Wydaje mi
się, że nie wszystkie.... (zwróć uwagę na powtórzenia
słów na końcach strof, których to powtórzeń tutaj mi
zabrakło). Ale i tak ładnie odtańczyłaś, weno :)
Dziękuję za odwiedziny i miłe komentarze. Pozdrawiam
wszystkich jak zwykle bardzo serdecznie.
Wandziu! Świetny!
Może i ja się odważę:)
Pozdrawiam serdecznie
z podziwem!