Rzeka
Kocham ciebie
wierna rzeko
skąd przybywasz
nie wiem sam
a ty płyniesz hen daleko
w moim sercu
wyryłaś ślad
jesteś jednak moją rzeką
płyniesz w sercu mym
jesteś blisko i daleko
ciebie kocham
z każdym dniem
rzeko wierna która płyniesz
wolno w dal
ja nie zawrócę
już z drogi tej
zadałbym ci wielki ból
jednak jesteś moją rzeką
która kocha tylko mnie
płyniesz wolno i daleko
rzeko
płyń powoli w dal
kochaj i w ramionach
mocno tul
dokąd płyniesz
wierna rzeko
przecież o tym
dobrze wiesz
kocham ciebie bardzo mocno
a ty kochasz tylko mnie
Autor Waldi
Komentarze (27)
Waldi Ty to masz serce otwarte na oscież i kochasz
wszystko do okoła więc miłość ja bumerang do Ciebie
wraca ;)
bardzo fajny wiersz
Pozdrawiam z usmiechem :)
eeeee - tu sobie zmieniam
rzeko
płyń powoli w dół
=
rzeko
płyń powoli w dal
----
bo jak potem w mokrym dole leżeć????
Chodź mnie dawno tu nie było (czasem życie nie
pozwala), jak zawsze przy Twoich wierszach jestem na
TAK:)
znane mi potoki i rzeki inaczej się mają bo prędzej
czy później do innych wpadają...pozdrawiam...
znamienne słowa "wierna rzeka"pozdrawiam :))
miło i ciepło zrobiło się po przeczytaniu :)
pozdrawiam serdecznie
Bardzo ciekawy przekaz. Pozdrawiam :)
Piękna ta "Rzeka". Miłego....! Pozdrawiam
serdecznie:))
Bardzo ładny wiersz
Pozdrawiam
życie i miłość płynie jak rzeka, a czas upływa szybko,
ucieka,,,pozdrawiam :)
Witaj,
spotkało się dwoje wiernych.
On i Jego rzeka.
Jak ciepło to wyraziłeś.
Serdecznie pozdrawiam.
wierna rzeka, w końcu przytuli na zawsze
bardzo ciekawe :) pozdrawiam
Życie to rzeka,
co niesie człowieka!
Pozdrawiam!
Ciekawy wiersz i zastosowana przenośnia.