Rzezbiarz

mezczyzna buja w oblokach
ukladajac je w nagie ciala kobiet
ksztaltuje ich niewiernosc
dodajac okiem znawcy
duzo szarosci a malo blekitu
dwie nienasycone piersi
rozgrzewa oswietlajac sloncem
przyspiesza ich falowanie
usciskiem zelaznych ramion
zamyka w ramy tylko postac
bez tla i pejzazu
widzi tylko cialo
a glodne pozadanie
znajdzie zawsze droge
by wypchnac z jego ledzwi
tylko nabrzmiala zadze
mezczyzna nigdy przez pryzmat lez
nie patrzy na pieknosc kobiety
nie dostrzega w jej oczach zalu
rozpierzchnietych oblokow
nie widzi wysilku z jakim
z pierzastych robi sie barankowa
by znow na chwile
byc widoczna dla mezczyzny
z zadarta do gory glowa...

autor

Maeuslein

Napisany: 2005-04-25 Dodano: 2005-05-19 06:31:50

Ten wiersz przeczytano 743 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Ciało

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie