Są takie chwile.

Są takie chwile gdy brak siły przytłacza...
Monotonne życie mydli oczy , rozprasza.
Są takie dni, gdy mam wszystkiego dość
gdy wszystko na opak jest jak na złość,
kiedy nie układa się kompletnie nic
pęka cieńka, pleciona radości nić...
Kończą się wtedy piękne wszystkie chwile
tylko metal lśni w ranie krawawym błyskiem..
I boli najmniejsze słowo każde
a strach kły wygłodniałe wbija w wyobraźnię
co poruszona do żywego, przestraszona
nie ma się gdzie ruszyć, załamuje ramiona
Brak do przytulenia kogoś bliskiego rani
serce - serca tego kochanego.....
Odchodzi w mrok bajeczny czar szczęścia
Kochasz i kochałeś lecz już koniec szaleństwa.
Czas spojrzeć na życie inaczej niż przedtem.
Ukryć strach pod najszczerszym zyciowym
uśmiechem... I odkryć w tym wszystkim iskrę
natchnienia by móc na lepsze swój świat
pozmieniać.

autor

Naszkicowana(A.Ł+M.K)

Dodano: 2007-01-28 13:42:20

Ten wiersz przeczytano 529 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie