Są uczucia nieprzebrzmiałe

Są uczucia nieprzebrzmiałe

Fruwała na wietrze  twoja sukienka ze wstążką
W słonecznym dniu ujrzałaś mnie samego
Jak szedłem ulicą i uśmiechałem się,
cóż z tego
Miałem czuprynę rozwianą przez wiatr
A moje  oczy, one miały taki cudowny blask

Miałem koszulę w kratkę i dżinsy
Taki zwykły facet, gdzieś z twojej  dzielnicy
Jeszcze gitarę na plecach powinien mieć
A ty miałaś chęć, wziąć mnie  pod rękę

I pójść gdzieś ze mną, nie ważne gdzie
Na koniec świata, a może jeszcze dalej
W słonecznym dniu ujrzałaś i zapamiętałaś
Żałujesz dziś  ze mnie wtedy nie zawołałaś
 
I ja malowane ciele widziałem ciebie idącą
Fruwała na wietrze  twoja sukienka ze wstążką
We mnie pamiętam, obudził się  miłosny odruch
Pragnąłem zawołać, w mej  krtani głos mi uwiąd
 
Ty mnie widziałaś w dżinsowych spodenkach
ja ciebie w sandałkach i kolorowych skarpetkach
Byliśmy wtedy małymi zakochanymi w sobie dziećmi
Zgubiliśmy dzieciństwo,
jak ten czas nieubłaganie leci
 

My nadal dużymi dziećmi


{ Ile piękna w sobie człowiek ma,
gdy do miłości i piękna jego serce gna
Są w życiu chwile
że szukać należy bez względu na wiek,
szukać piękna, w miłości, w przyjaźni,
nie odpoczywać ani chwili,
Ja to czynie właśnie teraz  w tej chwili
Są uczucia nieprzebrzmiałe,
takie co tkwią i tkwią niezłomnie,
to jest wartość najwyższa stać obok niej,
ona koło mnie }

Autor:slonzok
Bolesław Zaja
http://boleslawzajawwierszach.blog.pl

autor

slonzok

Napisany: 2018-06-11 Dodano: 2018-06-11 04:50:16

Ten wiersz przeczytano 488 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie