Sam na sam ze sobą

abandon - każdy portal ma swoje plusy i minusy. Nie
używałabym takich argumentów, że VIII czy XII piętro
to zaraz z butami kogoś zje. To nie sztuka obrzydzić
komuś pisanie, sztuką prawdziwą jest umieć pomóc i też
nie w taki sposób jak wiele osób to robi tutaj,
poprzez wyniszczanie/wykańczanie innych piszących.
Z mianem poety też nie szafujmy drodzy Państwo, bo to
chyba nie wypada. Szanujmy się przede wszystkim i nie
prowadźmy walki podjazdowej. Mi też wpisała np.
Molica, że piszę złośliwe komentarze, a ja tylko wtedy
wpisuję coś komuś, jeśli mi się źle czyta, więc
wskazuję to miejsce i kwita. Osoba autora wcale mnie
nie interesuje.
A co do miana "poeta" - bliżej nam do poetów niż np.
do kowala czy szwaczki. Czy nimi zostaniemy i czy
dążymy naprawdę do tego, to inna sprawa, ale póki
wstawiamy wiersze gdziekolwiek, tu zabawiamy się w
poetów. Inaczej tego nazwać nie można.

Przyznaję, za dużo mówię, na dokładkę wbrew swojej
naturze, ale widocznie mam coś do powiedzenia w
związku z niskim samokrytycyzmem autora do swojej
pracy, której licentia poetica nie pomoże. OK,
najważniejsza jest ocena odbiorców tejże twórczości i
niekoniecznie na tym portalu ani wśród najbliższych.
Niech autor zaprezentuje ten utwór na innym portalu:
Poemie, Ósmym piętrze czy na Ogrodzie Ciszy i dowie
się czy moja opinia różni się od tamtejszych.
Nie odnoszę się do uczuć ani wrażliwości, jedynie
formy utworu.

idę na drodze?

Powodzenia pod parasolem licentia poetica i szczerze
życzę miana poety.

Nie jestem fachowcem i trudno mi mówić co dobre, co
złe. Mnie się wiersz podoba, ale tylko na tyle, że
jutro już nie będę go pamiętał. Nie wytaczałbym jednak
jego "niewyróżnialności" jako zarzutu. Zwłaszcza wśród
takich autorów, jak Ty i ja, którzy wiersze wrzucają
codziennie są utwory mniej lub bardziej poprawne,
zabawy słowem a prawdziwa poezja - dobrze jak się
zdarzy raz na tydzień.
Ja jestem na tak.

chodzi nie o patrzenie na autora bo autor to nie dobry
film w telewizji a umiejętność wczucia się w emocje i
uczucia piszącego
jeśli ktoś pisze pozytywnie i krótko jest to równie
miłe jakby ktoś pisał całe ody pochwalne
notabene ty taki gaduła a przez pięć lat pobytu na
portalu tak mało tu zamieściłeś wierszy
licentia poetica nie służy do podpierania -po prostu
jest i jako poeta powinieneś ją szanować
Tak
teraz pisze się wolne
ale napisać wiersz wolny i zarazem biały z sensem to
już wyższa sztuka
co do inwersji
stosuje się ją wszędzie
raz jeszcze powtórzę poezja to wolna sztuka i nie
znosi żadnych ograniczeń

Jeśli o to chodzi, lubię ludzi, ale le jeśli będę
patrzył na autora, a nie na jego utwór, skończy się
jak większość komentarzy na portalu: ładnie, pięknie,
ślicznie, byle dalej, empatia. Może to i dobrze...
tylko na tym straci poezja.

Wierszem białym pisał jeszcze Kochanowski, choćby
"Odprawę posłów greckich". Teraz pisze się wolne.
Jak ktoś podpiera się licentią poeticą, znaczy, że
właśnie skończyły mu się argumenty. nigdy nie jest
tak, że piszę się, jak chce. Chociaż wiersz wolny, ale
wciąż według pewnych reguł, które z czasem się
zmieniają i choć wiersz wolny ma już z 80 lat, to
dzisiaj inaczej wygląda.
Teraz już nie używa się inwersji w wierszach wolnych,
chyba że świadomie dla uzyskania pewnego efektu,
inaczej to tylko błąd składniowy.
Pozdrawiam z empatią :)

Piękna nostalgia o utraconej miłości.

w jednym masz rację
poezja jest faktycznie jak kobieta
kiedy ją zranisz możesz ją stracić na zawsze

abandonie,
teraz jest moda na wiersze białe albo rymy odległe
poprawność broni się przed licentią poeticą ,która
pozwala na wszystko
inwersja występuje wszędzie nawet w wierszach wolnych
poezja to wolna twórczość
co innego błędy ortograficzne czy wulgaryzmy
te nie obroni nic
a empatię trzeba mieć nie do wiersza abandonie a do
autora
wiersz nie czuje
jest tylko ,,układanką,, ze słów

pozdrawiam cię i z radością witam Isiu

Nie jestem wrogo nastawiony do czyjegokolwiek wiersza.
Piszę, co widzę i po korekcie niewątpliwie podniosłoby
wartość utworu, choć, ponieważ sam piszę, zdaję sobie
sprawę, że głębsza poprawa jest dość trudna, dlatego
proszę to traktować jako uwagi na przyszłość.
Poezja jest jak kobieta, nieustannie trzeba ją
poznawać, adorować i dopieszczać... a potrafi się
odwdzięczyć.

Już pisałem szto eto inwersja. Kiedyś, a i teraz
głównie jest używana do utrzymania akcentowania w
wierszu sylabotonicznym. W wierszach współczesnych,
tym bardziej niezrytmizowanych raczej nie stosuje się
inwersji. Teraz jest moda na poprawną budowę zdań.
Proste zdania, prosty przekaz.
Empatię mam do wiersza, któymi się podoba, a podoba mi
się, gdy jest dobrze zbudowany, niesie jakiś przekaz
lub chociaż jest nietuzinkowy, czy formą, czy treścią.
Wiem, spore wymagania.

Witaj Maćku,
Piękne strofy z nostalgią, za utraconą i jakże ważną
przeszłością. Smutna i poruszająca też puenta.
Pozdrawiam Cię serdecznie:)

cenię sobie wartościowe komentarze
ale jeśli ktoś nastawia się z góry na kasację tekstu a
robi to bez odrobiny empatii to równie ciężko mi
polemizować z takimi uwagami
ponieważ :
inwersja też jest dopuszczalnym środkiem stylistycznym

przestawnia jest tu użyta w celu...ano właśnie bez
empatii tego się nie dojdzie
wiersz jest nieregularny i taki zostanie
słownictwo ?
no cóż
nikt nie napisał i nie napisze nigdy wiersza,który
wszystkim się spodoba
bo jest to awykonalne

pozdrawiam

"do życia sekretu"? - brzydka inwersja pod rym.
"jakby płoche serce, bardzo zranione szukało odwetu" -
proszę por porównać, jak autor zamieszał składnią
pierwszego zdania.
Przestawnia jest jednym ze środków poetyckiego wyrazu,
ale z rozsądkiem i w jakimś celu.
Poza tym, to jest wiersz zdaniowy i przerzutnie, tak
jak w pierwszym wersie, wprowadzają zachwianie rytmu.
Zresztą cały utwór jest nierytmiczny. Co prawda autor
zaznaczył, że utwór jest nieregularny, ale musi liczyć
się z tym, że źle się czyta. Słownictwo, budowa zdań
też nie zachęcają do czytania.

Mocne słowa pozdrawiam

na gruzach miłości bujnie wyrasta tylko samotność.