Sama

Ten wiersz powstał w dołku....

Sama w swych cierpieniach uniżona...
W serce obce zapatrzona...
Nie radość, a smutek odwiedza me serce...
Lecz ja nigdy tego nie potwierdze...
Co pisze...
Nie ja pisze...lecz moje serce...
Do Boga odnosząc się wielce...
Chociaż biorę pod wątpliwość Jego istnienie...
Dociera do mnie zgubienie...
Lecz ja z nim walczyć nie mogę...nie potrafię...
Może kiedyś je od siebie odprawię...
Marzenia,wspomnienia ode mnie uciekają...
I same złe wieście do mnie docierają...
Dlaczego tak jest? Dlaczego...
Ja mam dość cierpienia tego...

autor

Roleczka

Napisany: 2005-09-09 Dodano: 2006-10-08 18:51:37

Ten wiersz przeczytano 412 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie