Samo życie
Mam inspirację do pisania wierszy
Choć czasami to proste słowa
Ile w tym racji niech bóg osądzi
Od was oczekuje choćby szczerości
Marny mój los jak całe życie
Lecz nie o tym chciałem mówić
Śniłem o ludziach i tym świecie
Ujrzałem zachodzące światło
Ulice naszych miast pogrążone w bólu
A my tak mali żądni nienawiści
Walczymy jak wilki o każdy grosz
Jestem biedny a w kieszeni tylko wiatr
Zostały jedynie cenne ideały
Zmierzam na górę by spełnić marzenia
Pewnie mam ich wiele jak każdy z nas
Doceń innych to też jest człowiek
Nie warto gardzić z czyjegoś nieszczęścia
autor
Skromny600736
Dodano: 2012-10-22 00:09:04
Ten wiersz przeczytano 585 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Ależ mnie ten wiersz zatrzymał
zachwycił,oczarował,zmusił do myślenia, zadumał i w
ogóle. Szalenie orginalny i głęboki - gratuluję.
Pozdrowionka!
wiersz zatrzymuje czytelnika szczególnie ostatnie
wersy - dobry -
pozdrawiam:)
Wiersz ubogaca, zrusza do łez i powoduje, że już nawet
salceson dziadunia smakuje inaczej, jakoś tak
odświętniej. Brawo!
Pozdrowionka.
Samo życie. Już kusiłam się o poprawę dwóch ostaniach
wersów, ale uprzedziła Krzemanka.
Wyraziste przesłanie wiersza. Ostatnie dwa wersy
czytam sobie "Doceń innych - to też ludzie/Nie wolno
szydzić z cudzego nieszczęścia" Mam nadzieję, że nie
uraziłam autora tą czytelniczą sugestią. Miłego dnia.