samobójca

To ten w życiu nastał czas
gdy człowiek staje w miejscu
I patrząc tak w niebo
Patrzy na błyskawicy blask

Rozdarło na wylot duszy płomień
Już czas odejść!
odejść z ziemskiego padołu

Pochylając się do przodu
oddaje swe ciało w ręce śmierci
wtulając się w jej aksamitne, czarne skrzydła
Poznaje napisaną krwią, historie mych przodków.

Teraz dopiero naszły mnie pytania...
Dla czego było tak ciężko?
Dla czego pomimo iż wołałem Nikogo przy mnie nie było?
Czy trafię do piekła, że do życia odwagi mi zabrakło?
A może, że tchórzem byłem?
Kto mnie tam po drugiej stronie osądzi?

W sumie dla mnie to już nie istotne...
Bo powrócić za światów moja dusza już nie może...

Wiersz dedykowany Asi R.

autor

goR

Napisany: 2008-11-26 Dodano: 2008-11-26 19:28:41

Ten wiersz przeczytano 656 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Monolog Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie