Samotna cichą jesienią

Samotna cichą jesienią
Siadam na ławce w parku
Gdzie liście się czerwienią
Zachód słońca w jeziorze ginie
Tak bez ciebie szybko mijają chwile
Ię ścieżką do domu pustego
Rozglądam się wokół siebie
Być może zobacz znów ciebie
Może już wracasz
Z podróży swej długiej
Lecz to tylko złudzenia bezowocne
Zasypiam bez twego dobranoc
Lecz wiedz kochany
Że gdy wrócisz otworzę ci nieba bramy
i poczjesz się tak bardzo Kochany

autor

Aguska17x

Napisany: 2007-10-11 Dodano: 2007-12-04 22:16:50

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie