Samotna kromka chleba
Jak pusto w mieszkaniu, wyszła już
nadzieja
brak kartki na stole, pewno już nie
wróci
jeszcze klamka ciepła i skrzypiące
schody
pozostała starośc w samotnym fotelu.
Wpatrzona w telefon, który milczy głucho
w oknie wiatr firankę wytrzepał z
marzenia
bliscy są daleko, samotność jest blisko
lodowate serca, wychłodzone ręce.
Zasnęła zmęczona, zbyt długim czekaniem
w garści zmięta chustka wcale
niepotrzebna
oczy dawno wyschły, łzy nie chcą już
płynąć
nadgryziona kromka na pustym talerzu.
Komentarze (33)
Piękny wiersz,samotność jest bardzo smutna,ale trzeba
być zawsze dobrej myśli,może się coś zmieni,więcej
optymizmu .Nigdy nic nie wiadomo.
Życzę dużo szczęścia.Pozdrawiam
cieplutko.
...czasem człowiek głodny choć bliscy jedzą i piją i
też przykro przy pustym talerzu...
Piękny i wzruszający, odzwierciedla rzeczywistość,
wielu z nas odejdzie w samotności.
Samotne życie,samotna śmierć-samotny wśród
ludzi-smutno,ale pięknie.
piękne slowa w bardzo smutnym wierszu .samotności nie
umiem komętować Pozdrawiam
obrazowo, ładne metafory, przejmujący ostatni wers
Doskonale oddany nastrój, dobór słów. Starość nie
powinna być taka, ale jednak jest. Pogrzebani żywcem.
smutny porusza do głębi bardzo dobry wiersz
bardzo za serce mnie chwycilo...napewno jest jeszcze
to światełko....pozdrawiam cieplutko
Życze więcej optymizmu. igdy nie jest tak, że nic na
lepsze sie nie zmieni. Wprawdzie starość jest taka
jaka jest. Wiem coś na ten temat osobiście. Trzeba
jednak zawsze zobaczyć światełko w tunelu, chociaż
niekiedy trzeba bardzo wytężyć wzrok.
Aż mnie coś ścisnęło za serce.Mam nadzieję,że nigdy
nie znajdę się w podobnej sytuacji.
Świteny wiersz, bardzo ciekawy a ta kromka chleba...
piękne i poruszające...do głębi. pozdrawiam
wiersz w pełni oddaje swój klimat...potrafisz w prosty
sposób dotrzeć do czytelnika i to mi się bardzo podoba
w Twoich wierszach...pięknie...pozdrawiam
świetne,szczególnie podoba mi się wers:
"w oknie wiatr firankę wytrzepał z marzenia"