Samotna śmierć

W sarkofagu wspomnień,
W lila zwiewnej koszuli,
Leży dama,lecz nie sama-
Śmierć się ku niej tuli.

Była kiedyś piękna i
rozkazywała,
Dziś jest szmatka-gałganka,
Pomarszczona mała.

Jedyne co ma teraz-
To to łóżko białe.
Basen-ale nie morski.
Tlenu-butle całe.

Ściska w dłoni perełkę marzeń,
Z korali co resztę rozkradła rodzina.
Dał je jej ukochany,
Jak zbawienną poręcz ją trzyma.

Zanim wejdzie bezczelnym krokiem,
Dom Starców-Przeczyta adres,
Za mną Hrabino-Powie,
Rodzina już czyta testament.

autor

judyta1

Napisany: 2007-04-19 Dodano: 2007-04-19 10:21:39

Ten wiersz przeczytano 449 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie