SAMOTNA WŚRÓD LUDZI
Dlaczego los tak zrządził
Że Ciebie poznałam??
Najpierw Cię poznałam
A potem pokochałam
Po nocach ciągle płakałam
I płaczę wciąż okropnie
Czuję się samotna
Mimo, że wokół mnie
Jest tylu życzliwych ludzi
Jestem samotna wśród tłumu
Bo Ciebie nie ma obok
Widzimy się codziennie
Ale innej możliwości nie ma
Bo razem pracujemy
Więc spotykać się musimy
Czy ciągle już tak będzie??
Ile jeszcze będę płakać przez Ciebie??
Płakać i łzy gorzkie wylewać
Tak gorzkie jak moje życie
Łzy mi płyną po policzkach
A Ciebie nie ma wciąż
Czy długo mam to znosić??
Czy długo jeszcze płakać??
Niedługo łez mi zabraknie
Bo wszystkie wyleję przez Ciebie
I wtedy w końcu utonę
W morzu własnego płaczu....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.