SAMOTNI WŚRÓD BLISKICH
On dobrze wie
jak cisza boli
chociaż wokoło
są sami swoi.
Gdy niewidzialna
oddziela ściana
obojętnością
pomalowana.
Brak styku myśli,
jego pragnienia
niezrozumiałe
i bez znaczenia.
Zamknięty w ciszy
zobojętniały
odlicza dni,
które zostały.
2013.01.03
autor
zdzisław
Dodano: 2013-01-03 12:12:56
Ten wiersz przeczytano 2023 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
niezrozumienie smutek samotność wszystko przytłacza.
piękny wiersz.
Jeśli jest z wyboru to nie boli,
a jeżeli jest się na nią skazanym/ą/
to jest nie do wytrzymania
i wtedy bardzo doskwiera.
Pozdrawiam z nutką optymizmu:)
Wymowny, bardzo smutny wiersz o samotności. Miłego
dnia.