samotnosc
wciaz ta sama monotonia
wciaz smutek i udreka
oczy pelne lez i zalu
nie zapomnie nigdy
tyle lat straconych
tyle nocy przeplakanych
cale zycie w samotnoci
zyje by zyc-jestem by byc
placze bo tesknie
cierpie by zyc
w samotnosci...
autor
cicha woda
Dodano: 2007-06-01 08:51:42
Ten wiersz przeczytano 422 razy
Oddanych głosów: 1
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.